Op de kaart stond daar op een relatief klein gebied 1 bij 3 km, een lijntje met 10 bunkers die mij nieuwsgierig maakte. Affijn, de rugzak gepakt, kaarten mee en op pad. Dat viel dus niet mee maar wel tegen. De hele heuvelrug bestaat uit een aantal grote villa's en landgoederen, dus alles is afgesloten voor het publiek. Misschien dat er een ingang aan de noordkant was, maar ik had geen zin om er veel tijd aan te besteden.
Wel op openbaar terrein waren de eerste twee bunkers van dit stuk linie. De BL1 en BL 2, die ik heb kunnen fotograferen.
Dit is de BL1 die een opvallend groot soort overhang heeft boven het schietgat. Ik verwacht dat dat is om krombaanvuur (houwitzers en mortieren) van het schietgat weg te houden. Ook was het schietgat van een andere omvang dan het standaard schietgat.
Hier het detail van schietgat en observatiesleuf.
De afwijking van het schietgat zou verklaard kunnen worden door het terrein, dat hier heuvelachtig is, Sommige bunkers zullen door het schietgat omhoog en omlaag moeten kunnen schieten, afhankelijk van het feit of ze op een heuvel of in het dal staan.
Deze BL2 was in de wegberm ingebouwd, en keek in de richting van de BL1, die beneden in het dal lag.
Zuid van Leuven verandert het landschap in een glooiend heuvellandschap (beetje als ons Zuid Limburg) waardoor de linie een heel ander aanzicht krijgt. Bunkers op heuvels en bunkers in dalen.
Daarna door de Dijlevallei weer naar het noorden gereden. De Dijlevallei zuid van Leuven zou in zijn geheel onder water worden gezet. Daarom vind je alleen kazematten bij de weinige bruggen in dit gebied.
In Korbeek-Dijle weer even geparkeerd en wat rondgelopen. De twee aanwezige bunkers uit de serie LW (= Leuven - Wavre) bekeken.
Dit is de LW3. De Dijle kronkelt trouwens heel mooi door dat gebied, het was een plezier om daar even te wandelen.
Tenslotte via Haacht (waar ik altijd een lekker frietje ga halen) en Lier terug naar Nederland gereden.
