Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Fortificaties onderdeel van bijv. de BB en de IJssellinie
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

Als toegift nog een artikel over de eerste grote NATO-luchtcampagne boven Bosnië uit 1995. Hierna heb ik nog één artikel in de aanbieding, waar ik aan de hand van een oefenscenario zal proberen te laten zien, hoe NATO dacht de volgende wereldoorlog tegen de Russen te kunnen winnen. Maar daar heb ik wat meer tijd voor nodig.

OPERATION DELIBERATE FORCE.

In de eerste helft van 1995 kwamen de VN-operaties in Bosnië in een dieptepunt terecht. Geen van de strijdende partijen leek zich iets aan te trekken van het vliegverbod, en bestanden werden vaak binnen een paar uur na ondertekening weer geschonden. Er was onenigheid tussen de NATO-leiding en de leiding van de VN over de inzet van luchtstrijdkrachten. De VN vreesde voor gijzeling van hun personeel, hetgeen ook iedere keer na inzet van NATO-luchtstrijdkrachten gebeurde.
Er werd zelfs overwogen om de VN-missie van UNPOFOR te staken en de troepenmacht uit Bosnië te evacueren. Binnen NATO werd druk gewerkt aan het Oplan 40104 met de codenaam Operation Determined Effort . Dit was een plan om een ‘groene’ sterk bewapende strijdmacht in Bosnië binnen te brengen, die de aftocht van de licht bewapende UNPROFOR eenheden zou beschermen. Ter voorbereiding van dit plan was het nodig alvast eenheden in in Italië te stationeren. In de zomer van 1995 streken KLu C-130 Hercules en F-27 Troopship vliegtuigen tijdelijk neer op de Italiaanse vliegbasis Rimini. De Troopships waren ingericht voor gewondentransport (Medevac) Ook in Nederland werd op vliegbasis Twenthe geoefend door luchtverdedigings eenheden, die met Flycatcher radars en 40mm geschut luchtverdediging voor het NATO-hoofdkwartier in Bosnië zou leveren. Uiteindelijk ging het hele circus niet door, omdat het door de loop der gebeurtenissen werd ingehaald.

Hoewel de Bosnische Serviërs in augustus 1995 er duidelijk slechter voor stonden dan het jaar daarvoor, bleven zij nog steeds steden als Sarajewo en Gorazde beschieten. Voor iedereen binnen NATO stond vast dat het slechts een kwestie van tijd was voordat de Bosnische Serviërs door een grootscheeps luchtoffensief naar de onderhandelingstafel zouden worden gedreven.

Toen ik in begin 1994 bij AFSOUTH in Napels werkte, was men al bezig met delen van een groot alomvattend plan voor het aanvallen van Bosnisch Servische troepen. In 1995 werden delen van het plan in het grootste geheim in het luchtruim boven Italië uitgetest, ook KLu F-16’s waren hierbij betrokken.

Afbeelding

Op maandag 28 augustus 1995 voerden de Servische Bosniërs een mortieraanval uit op een markt in Sarajewo, waarbij ruim 30 doden, en tientallen gewonden vielen. Diezelfde dag nog vroegen de VN aan NATO om de luchtaanvallen uit te voeren. Na overleg met AFSOUTH en AIRSOUTH werd besloten dat de operatie zou beginnen op 30 augustus 1995 om 02.00u ’s nachts. In feite waren het 2 parallel lopende operaties.

Operation Dead Eye – aanvallen op het Bosnisch Servisch luchtverdedigingssysteem, zodat NATO vliegtuigen zonder al teveel risico boven Bosnië zouden kunnen opereren.
Operation Deliberate Force – Luchtaanvallen op Servisch Bosnische strijdkrachten.

Op 30 augustus om 02.12 sloegen de eerste bommen in op doelen in de buurt van Sarajewo. Die eerste nacht werden voornamelijk radars en luchtverdedigingssystemen aangevallen in het kader van ‘Dead Eye’ Vijf groepen vliegtuigen waren die eerste dag actief. En meteen die zelfde eerste dag werd een Franse Mirage 2000 neergeschoten. Waarnemers op de grond hadden twee parachutes gezien, dus de bemanning was waarschijnlijk goed aan de grond gerkomen. De zoektocht van een paar dagen om de vliegers op te sporen liep op niets uit. Later bleek dat de beide vliegers kort naar hun landing waren opgepakt.

Nederlandse F-16’s maakten deel uit van de eerste formaties, die in de buurt van Sarajewo geschutsopstellingen, commandoposten en munitiedepots aanvielen.

Afbeelding

Ter zelfbescherming hadden de F-16’s zgn ‘flares’ bij zich, een soort van fakkels, die in bepaalde patronen worden uitgeworpen, en die door hun hitte infra-rood geleide projectielen van het vliegtuig wegtrekken. Het zelfbeschermings systeem in de F-16 doet dat geheel automatisch, de vlieger hoeft zich daar niet om te bekommeren.

Afbeelding

Op 2 september kwam er een brief van Generaal Mladic binnen bij de Commandant UNPROFOR, waarin de Bosnische Serven aanboden hun troepen terug te trekken. Ze kregen daarvoor 48 uur de tijd, gedurende die tijd werden de luchtaanvallen opgeschort. Uit beelden van onbemande verkenningsvliegtuigjes bleek dat de Serviërs wel eenheden aan het verplaatsen waren, maaar dat er geen sprake was van terugtrekken. De luchtaanvallen werden hervat.

Op 10 september werd een aantal doelen in NW Bosnië aangevallen met kruisraketten. Deze werden gelanceerd vanaf de kruiser USS Normandy, die diezelfde dag in de Adriatisch Zee was aangkomen. Er werden 13 missiles gelanceerd, waarvan er 11 de bunkers en radarsytemen uitschakelden, en daardoor een deel van de ‘ogen’ van de Bosnisch Servische luchtverdediging uitschakelden.

Afbeelding

Uit betrouwbare bron werd vernomen dat de Serviërs zeer geschokt waren door de inzet van deze wapens, waartegen nauwelijks te verdedigen viel.
Omdat de KLu in 1995 nog niet de mogelijkheid had lasergestuurde bommen af te werpen (tegenwoordig wel) was de rol bij aanvallen op gronddoelen beperkt tot grote militaire complexen zoals kazernes en munitiedepots. KLu F-16’s werden wel ingezet als escorte voor jachtbommenwerpers. Ook werd regelmatig gebruik gemaakt van de fotoverkenners van het 306 Squadron op Volkel.

Naarmate september vorderde begon het weer invloed op de operaties uit te oefenen. In Bosnië bleef de mist ’s morgens in de dalen hangen. Dit terwijl het in Italië prima vliegweer was. Omdat de doelen in de mist niet precies konden worden gezien, werden de missies vaak afgelast, om het risico van het raken van burgerdoelen te verkleinen. Op 13 en 14 september moesten vrijwel alle missies worden gecancelled. Later op 14 september gaven de Serven aan dat ze weer wilden praten, en werden de operaties opgeschort. Op 20 september werd geconcludeerd dat de Serven niet langer hun zware wapens tegen Sarajewo en de andere ‘safe areas’ gebruikten, zodat het doel van Operation Deliberate Force was bereikt.

In de 11 dagen die de operatie duurde, werden 3315 sorties (= vluchten) gemaakt en zijn in totaal ruim 1000 bommen gegooid op 48 verschillende groepen doelen. Nederlandse F-16’s vlogen hiervan 198 vluchten.

Afbeelding

Tenslotte een Spaanse F-18 Hornet, die voor het eerst tijdens Deliberate Force werden ingezet.
Gebruikersavatar
Eric
Berichten: 26
Lid geworden op: 06 aug 2009, 10:09

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door Eric »

Zeer boeiende verhalen Ron. Ik kijk nu al uit naar je volgende en helaas, laatste artikel !

Eric
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

Nog even een tussentijdse aanvulling over het stukje over de vliegveldverdediging en het HAWK missilse systeem.
Vandaag tijdens de Open Dag op De Peel een bezoekje aan het museum gebracht. Het geheel is nog in oprichting
en wordt zo te zien samengevoegd met de verzameling van de LuA, die afkomstig is uit Ede.

Ik heb de gelegenheid aangegrepen om even alle elementen van het Hawk en Flycatcher systeem te fotograferen.
Hieronder eerst de Flycatcher met 40mm kanonnen, en dan het HAWK wapensysteem.

Afbeelding
Flycatcher. Hier zie je duidelijk de rondzoekradar, met bovenop de doelvolgradar.
Als een mooie optie had de Flycatcher ook nog een TV camera op de doelvolgradar zitten,
zodat een doel ook visueel kon worden gevolgd (overdag dan).

Afbeelding
De binnenkant van de FC - plaats voor de vuurleidingsoffcier en een assistent.

Afbeelding
De Bofors 40L70 zoals bij de KLu in gebruik. Het verschil met de landmachtversie
is hier duidelijk te zien. De generator is hier op het stuk geplaatst, en de granaathouder is duidelijk
gemodificeerd. Theoretische vuursnelheid: 300 schoten per minuut.
Overigens schoor de Flycatcher altijd in salvo's van 10 schoten.

Afbeelding
Hier uit de oude doos de M55, een 4 loops stuk luchtdoelgeschut, oorspronkelijk
uit 1943, waar de KLu tot de komst van de Flycatcher de vliegbasis mee trachtte
te verdedigen. Ik had op Volkel een hele hangar vol met die dingen,

Afbeelding
De HAWK Launcher in de Koni shelter om hem tegen het barse Duitse klimaat te beschermen.
Als er moest worden geschoten, ging de shelter helemaal open.

Afbeelding
De PAR - Pulse Acquisition Radar, voor middelbare hoogte. Later afgeschaft wegens technische veroudering.

Afbeelding
De CWAR - Continuous Wave Acquisition radar - voor doelen op lage hoogte.

Afbeelding
De IFF antenne voor electronische identificatie, stond soms los op een driepoot
of soms op de PCP vuurleidingscentrale. Op de achtergrond de HIPIR doelvolgradar.

Afbeelding
De BCC -Battery Control Centre. Op de achtergrond de radarscopes voor de
beide HIPIR doelvolgradars. Op de voorgrond de radarbuis van de BCO - vuurleidings-
officier, die staande aan deze scope het bevel voerde.

Afbeelding
De Range Only Radar, die net als een soortgelijke radar bij de NIKE alleen
voor afstandsmeting werd gebruikt onder storingsomstandigheden. De bak met knopjes en lichtjes was alleen
voor de technici van belang. Al deze radars werden op afstand bediend vanuit de BCC.

Hier laat ik het even bij. Het laatste artikel over de NATO-verdedigingsplannen tijdens de
koude oorlog houd je nog even tegoed - ik zit nog even te denken wat ik wel en niet kan (mag) vertellen
*grinnik*
BunkerOwner

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door BunkerOwner »

Mooi dat ze dit (toch recente-) spul allemaal daar verzamelen.
Ook erg benieuwd naar je laatste artikel (en wederom: bewerkt het en geef het uit ;) ).
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

Scenario WO3 - deel 1

Dit wordt een korte serie artikelen, waarin ik zal proberen een scenario te ontwikkelen
over een conflict tussen het Warschau Pact (de Russen en hun bondgenoten) en NATO in
West Europa. Ik baseer mijn verhaal op boeken uit de jaren '70 en een paar boeken van
na 2000 die de militaire planning uit de Koude oorlog behandelen. Daarbij komen nog mijn
herinneringen aan 3 NATO Wintex-oefeningen tussen 1983 en 1989.

Het geheel vergt wat research en leeswerk, daarom weet ik niet heel zeker uit hoeveel
delen dit stuk gaat bestaan. Ik mik op 3 of 4 stuks, die ik in een tempo van ong een per
week zal publiceren.

Dit eerste deel geeft een beeld van de 'vijand', het warschau Pact (WP), geleid door
Rusland. Bij een conflict in west Europa zouden ook de strijdkrachten van de DDR (Oost
Duitsland), Polen en Tjechoslowakije tegen NATO opereren.

Het grootste deel van de WP-strijkrachten was Russisch. Rond 1980-85 stonden er 5 grote
Russische legers in de voormalige DDR. Ieder leger bestond uit 3 of 4 divisies van elk
18.000 man, dus tussen de 50.000 en 70.000 man per leger.Daarbij kwamen ook nog
onderdelen van de Russische vloot, die in de oostzee lag en de Rode luchtmacht, die een
aantal honderden vliegtuigen (700)in de DDR had staan.

Op het kaartje hieronder heb ik de ligging van de diverse legers globaal aangegeven.

Afbeelding

1 en 2 GTA = Guards Tank Army
8 en 20 GA = Guards Army
3 SA = Shock Army

Bij ieder Leger is aangegeven hoeveel tank divisies en gemotoriseerde infanterie divisies er in zijn opgenomen.
De namen van de eenheden zijn nogal kleurrijk en in werkelijkheid veel langer, als een eerbetoon aan helden uit de 2e wereldoorlog. Ik gebruik de verkorte namen van de eenheden zoals die door NATO werden gebruikt.

In de jaren '80 waren er ruim 360.000 Russen in ongeveer 400 kazernes in Oost Duitsland gelegerd, die samen over 6000 tanks en 10.000 gepantserde voertuigen beschikten. Daarbij kwamen ook nog de strijdkrachten van de DDR zelf, die ook nog over meer dan 1700 tanks beschikten. Ook het Poolse leger speelde een rol, maar daar kom ik later nog op terug.

Al deze eenheden hadden als taak om in geval van oorlog het noorden van Duitsland te bezetten, gevolgd door een opmars naar de Benelux en Frankrijk. Volgens de Russische planning zou Nederland in een paar dagen zijn bezet.

De Russische eenheden in de DDR waren altijd met de meest moderne wapensystemen uitgerust. In de jaren '80 werd de moderne T-72 tank ingevoerd, die qua prestaties niet onderdeed voor de Leopard en de Engelse Chieftain.

Afbeelding

Met dergelijke hoeveelheden Russische militairen was het goed mogelijk een soort van verrassingsaanval op het Westen uit te voeren. Dit bleef altijd een punt van zorg voor NATO. De diverse inlichtingendiensten waren continu bezig om te kijken of er indicaties waren voor zo'n plotselinge aanval. Er werd bijvoorbeeld gekeken naar oefeningen van de Russen, was er meer activiteit dan normaal? Werden de dienstplichtigen uit Rusland op tijd afgelost, of werden er alleen maar soldaten aangevoerd? Deze troepenrotaties gaven een goed beeld van de aantallen aanwezige militairen. Ook zou de muur moeten worden afgebroken, en de versperringen opgeruimd. Dat was ook een teken dat er iets aan de hand zou kunnen zijn.

Om al deze eenheden tegen de NATO-luchtstrijdkrachten te verdedigen was er een dicht net van geleide wapen opstellingen in de DDR, daarnaast hadden de Russen hun eigen SAM-raketten, en ook een eigen luchtverdedigingssysteem met eigen radars. Zoals deze P-15, die door NATO als 'Flat Face' werd aangeduid.
Afbeelding

Omdat niet alle originele namen en nummers van Russisch materieel bekend waren, kregen ze bij NATO allemaal een codenaam. Bij radars werden namen gegeven, die aangaven hoe deze radars er op luchtfoto's uitzagen. Naast 'Flat Face' waren er ook 'Squat Eye, 'Spoon Rest en 'Tall King'.

In de volgende aflevering zal ik aangeven, hoe volgens NATO een conflict zich zou kunnen ontwikklelen, en in een laatste, hoe de Russen het zelf zagen, omdat dat de laatste jaren openbaar is geworden.
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

Scenario Wereldoorlog 3 - deel 2.

Zoals al gezegd in het vorige deel, werd het Warschau Pact (WP) in staat geacht een verrassingsaanval op West Duitsland en West Europa te beginnen. Als dit zou lukken voordat de mobilisatie zou zijn afgekondigd, zouden we naar mijn mening goed de klos zijn.Om even alleen naar de Nederlandse situatie te kijken: wij hadden een brigade in Seedorf in Duitsland, de andere 5 (deels mobiliseerbare) brigades lagen in Nederland.
Die eenheden moesten allemaal over de weg en per spoor van Nederland naar de Forward Area naar Duitsland worden vervoerd. 48 uur na het begin van de mobilisatie moesten deze eenheden op weg naar Duitsland zijn. De tanks en ander zwaar materieel gingen per spoor. Daarvoor waren door Defensie speciale platte wagons aangeschaft, waar de tanks precies op pasten. Die wagons liepen in vredestijd gewoon in de treinenloop mee met de NS vrachttreinen, maar bij mobilisatie werden ze allemaal teruggehaald voor tanktransport. In de buurt van de Legerplaats 't Harde, evenals in Best en Amersfoort waren speciale laadperrons aangelegd voor het opladen van tanks op treinen. Al deze transporten waren minutieus voorbereid.

Persoonlijk schatte ik in dat als we een week de tijd hadden, dan zouden we in staat zijn het hele Nederlandse 1e Legerkorps op tijd in de Forward Area te krijgen.
Het Nederlandse Legerkorps zou met 2 divises (De 1e en de 4e Div) het vak verdedigen, dat tussen Hamburg en Hannover lag. De 5e (mobilisabele) divisie zou daarachter in reserve liggen, maar deze was met oudere bewapening uitgerust en had dus minder gevechtskracht. In mijn verhaal concentreer ik mij op het Noordelijk deel van Duitsland, omdat ik daar goed van de plannen op de hoogte was, wat er in het zuiden gebeurde wist ik alleen in grote lijnen, aan het eind van het verhaal zal ik daar kort iets over schrijven.

Tegenover de 2 Nederlandse pantserinfanterie divisies lagen de 4 Russische divisies van het 2e Guards Tank Army. Het was op z'n zachtst gezegd een uitdaging om deze eenheden tegen te houden. De gebruikte taktiek was het vertragend gevecht.Later in de jaren 70 is het Elbe Seiten Kanal gegraven, dat 'toevallig' een prima anti-tank voorziening was voor de diverse NATO-legerkorpsen in de Forward Area. Het is ook ingericht als anti tank gracht, met een hoge westoever en een lagere oostelijke oever en aan de bruggen zijn voorzieningen angebracht om ze goed te kunnen opblazen.
Afbeelding

Als verdediger van het stuk Duitsland waren de diverse NATO-eenheden in het voordeel. Iedere boom en heuvel was in kaart gebracht en gedetailleerde plannen bestonden voor de vertragende verdediging, Het plan was dat de Russen zich vast zouden lopen en na een aantal dagen niet verder konden komen.
Afbeelding
Russische artillerie in actie

Na voltooiing van de mobilisatie zullen alle 4 Legerkorpsen in Noord Duitsland hun posities hebben ingenomen. Verkenningseenheden vlak bij het Ijzeren Gordijn om zo goed mogelijk vast te stellen wanneer de WP troepen over de grens zullen komen. Ook is van belang zo snel mogelijk te weten waar de tegenstander het zwaartepunt van zijn aanval legt. want daar moet je hem zien te verslaan.

Intussen zijn op vele plaatsen de Autobahnen versperd en de voorbereide vernielingen in de grensstreek uitgevoerd.

Op het moment dat de eerste grensoverschrijding (op de grond of in de lucht) is bevestigd, kondigt de NATO 'General Alert' af, waarmee de oorlogstoestand is ingetreden.
Alle eenheden worden of zijn kort daarvoor onder NATO bevel gesteld en proberen de WP-troepen tegen te houden. Van de vier landen die in het noorden opereren is het 1e Britse Legerkorps het zwaarst uitgerust met tanks (Chieftains) die een goede kans hebben grote aantallen Russische tanks uit te schakelen.
Afbeelding
Britse Chieftain tank.

Bij de meeste WINTEX-oefeningen was na een dag of 3 oorlog een critieke situatie ontstaan. De Russen ziijn zo'n 20 - 30 km opgerukt, en staan vlak bij Hamburg, Hannover en Kassel. De vraag die dan steeds opdook was, kunnen we de grote steden in Russische handen laten vallen. Als de Russen in deze situatie nog verder doorbreken staan ze straks aan de Weser, en dat was zo'n beetje de psychologische achtergrens van het te verdedigen gebied. De situatie zag er dan ongeveer zo uit (leuk knutselen met Power Point en kaartjes!)
Afbeelding


Wat gebeurt er intussen in de lucht ?

In deze fase van de strijd is het belangrijk om luchtoverwicht te behalen, het is daarvoor noodzakelijk om de vijandelijke luchtmachten aan te vallen. Natuurlijk is een deel van de NATO vliegtuigen druk bezig met luchtverdediging, maar het offensieve deel van de luchtmacht zal zoveel mogelijk vijandelijke vliegvelden, raketopstellingen en radarstations aanvallen. Als dat is gebeurd, is de vijandelijke luchtmacht niet meer in staat om beslissende slagen toe te brengen, en zal NATO luchtoverwicht hebben behaald.
Als dat het geval is, kunnen ook weer meer vliegtuigen worden ingezet ter ondersteuning van de landstrijdkrachten.

Een andere taak die moest worden uitgevoerd was Interdictie, aanvallen op bruggen en spoorwegen achter het front. Daar zal ik in het 3e deel iets meer over vertellen. Tenslotte heb ik meer verstand van luchtoperaties...
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

WO3, het luchtplaatje.

Het is even stil gebleven door andere werkzaamheden, maar we gaan onverdroten verder met
dit onderwerp.

Bij het uitbreken van Oost-West vijandelijkheden zat de NATO luchtmacht commandant
meteen met een aantal dilemma's. Met de NATO luchtmacht commandant bedoel ik in dit verhaal Commander 2 ATAF (2nd Allied
Tactical Air Force), die tot 1993 de scepter zwaaide over het luchtruim van België,
Noord Duitsland en Nederland. Het Zuid-Duitse luchtruim werd verdedigd door Commander 4
ATAF. Com 2 ATAF was een Engelse Air Marshall (ongeveer gelijkwaardig aan een
luitenant-generaal - 3 sterren), terwijl Com 4 ATAF een Amerikaanse luchtmacht
luitenant generaal was. Com 2 ATAF woonde in vredestijd in Rheindahlen, en Com 4 ATAF in
Heidelberg. In oorlogstijd opereerden Com 2 ATAF en zijn staf vanuit 'the Cave' in
Maastricht. Com 4 ATAF werkte vanuit het bunkercomplex in Ruppertsweiler 1 en 2 in de
Pfalz. De NATO baas van beide heren was Commander Allied Air Forces Central Europe
(AAFCE) uit Ramstein, in oorlogstijd in de grote bunker bij Börfink te vinden - ook in
de Pfalz.

Een Allied Tactical Air Force in de jaren '80 bestond uit een groot aantal
luchtverdedigings eenheden (jachtvliegtuigen F15,F16, F104, Hawk en Nike raketten,
radarstations en AWACS vliegende radarstations). Voor offensieve operaties kon hij
beschikken over jachtbommenwerpers zoals de F-16 of eerder de F-104 Starfighter en de F
-5's uit Nederland, Belgische F-16's en Mirages5, Duitse F-104's, later Tornado's en
Duitse Alphajets, er waren ook nog Engelse Buccanneers en Harriers. Verder hadden de
Amerikanen in Engeland grote aantallen A-10's voor tankbestrijding, alsmede F-111 en B-
52 bommenwerpers voor de langere afstanden. Ook hadden de Duitsers en Amerikanen nog wat
doosjes met Pershing 1A raketten achter de hand, maar dat waren uitsluitend atoomwapens.


Op de eerste dag van het conflict moesten er natuurlijk veel luchtverdedigingsmissies
worden gevlogen, maar ook zou de landmacht commandant Commander Northern Army Group
(NORTHAG) een groot aantal ondersteuningsmissies (Close Air Support) voor zijn grondstrijdkrachten claimen.
Afbeelding


Die Commander NORTHAG zat overigens in dezefde bunker in Maastricht, zodat ze goed
contact met elkaar konden houden. De Air Commander moest er ook nog voor zorgen dat de
bevoorrading van de vijandelijke grondstrijdkrachten werd bemoeilijkt (interdictie),
maar het meest belangrijk was het aanpakken van de vijandelijke luchtmacht door het
bombarderen van de vliegvelden, radarstations en commandobunkers van de tegenstander.
Dit heette het 'Counter Air Programme'.

Afbeelding
Je moet dan echt denken aan een paar honderd doelen als vliegvelden en radarstations.

Dat klinkt ingewikkeld, en dat is het ook. Maar er waren vrij strakke procedures binnen NATO om de bevelvoering bij dit soort complexe operaties in goede banen te leiden. Er waren tussen de diverse staven al een soort van internetachtige computerverbindingen, en een Duits systeem 'Eifel' genaamd, dat ook voor beveiligd verzenden van berichten tussen luchtmachteenheden en staven werd gebruikt.Elke avond/nacht werd een nieuw programma voor de volgende 24uur opgesteld, de Air Task Order (ATO), die om 03.00u iedere nacht van kracht werd.

Interdictie was het aanvallen in het achtergebied van de tegenstander, om zijn bevoorrading te onderbreken.
Hier bijvoorbheeld door het aanvallen van de bruggen over de Elbe en de Saale, in de hoop dat de logistiek in het achtergebied tot stilstand komt. En als de voorste eenheden geen brandstof meer krijgen valt na een dag of zo vanzelf alles stil.
Afbeelding

Een ander interdicitie doel was het verhinderen dat Russische eenheden uit het achterland zich bij de strijd zouden voegen. Dit kon bijvoorbeeld door het uitschakelen van alle bruggen en wegen over de rivieren de Oder en de Neisse op de grens met Polen.
Afbeelding
Dit kon gezien de afstanden alleen door Amerikaanse F111's en B52's vanuit Engeland gebeuren.
Afbeelding
B-52 foto:USAF

Afbeelding
F-111 foto:USAF

Later in de jaren '80, toen de satellietverkenning was verbeterd, kwamen de Amerikanen met een nieuwe vorm van Interdicite, die Follow on Forces Attack (FOFA) werd genoemd. Hierbij was het de bedoeling Russische en Poolse reserve-eenheden, die op weg naar Oost Duitsland waren, al onderweg aan te vallen.
Afbeelding
Het is begrijpelijk dat dit soort doelen alleen weer door lange-afstands vliegtuigen kon worden aangevallen.

Hoe dit allemaal in werkelijkheid zou uitpakken, weet ik niet, maar ik ben blij dat dit nooit is uitgeprobeerd. In het laatste deel kom ik daar nog op terug.

Tenslotte een aardig plaatje van een Russisch vliegtuig sheltercomplex - hier in Letland, zoals je die in heel Oost Europa aantreft.
Afbeelding
IHeij

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door IHeij »

Ron,

Geweldige verhalen waarvoor dank!
Ik heb wel eens begrepen dat NATO in de eerste dagen van een conflict met het WP, toen NATO nog over nucleaire Nikes beschikte, ter afschrikking Nikes met atoomkoppen hoog in het luchtruim bij de grens met de DDR zou laten exploderen. Ken je dit verhaal?

Groet,
IHeij
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

Ik heb dat soort verhalen ook wel eens gehoord, maar het is de categorie 'indianenverhalen' want zo zat het niet in elkaar.
Die nucleaire Nikes waren gewoon bedoeld als luchtverdedigingswapens om op vijandelijke vliegtuigen te schieten, maar er was ook een mogelijkheid
om er gronddoelen mee te beschieten.
Ik had altijd wat moeite met die dingen, omdat je er eigenlijk niets aan had. Iedereen voelde op zijn klompen aan,
dat die missiles pas op het allerlaatst zouden worden ingezet, als het al helemaal fout liep, intussen had je wel
een stuk of 6 raketten in de hangars liggen waar je niets mee kon doen, totdat de
Amerikaanse president daar toestemming voor had gegeven.
IHeij

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door IHeij »

OK, dank.
Als je serieus erover denkt om hier een boek over te schrijven, help ik graag mee. Ben van huis uit journalist/tekstschrijver. Bovendien zie ik dat we bij elkaar in de buurt wonen, ik woon in Heerewaarden. Het zijn prachtige verhalen, die veel verder gaan dan Blazing Skies van Rinus Nederlof. Absoluut waard om breder te worden verspreid! Groet,
Ingo Heijnen (iheijnen@hillandknowlton.com" target="_blank)
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

bedankt Ingo,

ik zal je mailen

Ron.
Gebruikersavatar
Rene Ros
Berichten: 681
Lid geworden op: 19 feb 2008, 23:33
Locatie: Weesp
Contacteer:

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door Rene Ros »

RonEr schreef:ik zal je mailen
Het heeft een paar dagen geduurd voordat ik reageer. Ik lag rollend van het lachen onder de tafel, tussen de lachtranen door 'ik zei het toch' uitkramend! :D

René
RonEr †

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door RonEr † »

ok ok René (sprak hij tandenknarsend) je had misschien wel gelijk :mrgreen:
Gebruikersavatar
ducatim901
Berichten: 4030
Lid geworden op: 19 feb 2008, 20:52

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door ducatim901 »

Ha die Ron,
Ondanks dat ik de koude oorlog niet "echt" een oorlog vind, het leuk en interessant "what if" leesvoer!
Groeten Jack.
Gilles de la Tourelle, de vloek aller koepels!
Gebruikersavatar
Rene Ros
Berichten: 681
Lid geworden op: 19 feb 2008, 23:33
Locatie: Weesp
Contacteer:

Re: Belevenissen tijdens de Koude Oorlog

Bericht door Rene Ros »

ducatim901 schreef:Ondanks dat ik de koude oorlog niet "echt" een oorlog vind
Daarom heet het ook 'Koude Oorlog' en niet 'Derde Wereld Oorlog'. :-)
Of de bouwwerken wel of niet in een oorlog gebruikt zijn, vind ik overigens niets uitmaken voor de historische waarde. Zowel aarden schansen, bakstenen forten als betonnen bunkers waren bedoeld om een aanvaller af te schrikken. Als ze niet zijn gebruikt, hebben ze hun werk gedaan? En ook als ze wel zijn gebruikt. :roll:

Mvg,
René
Plaats reactie

Terug naar “Fortificaties van 1946 tot 1989 (Koude Oorlog)”